zaterdag 23 maart 2013

Rupsje Regenboog

Voor de cursus moeten we deze keer een les bedenken over kleur. Laat ik nou gek zijn op kleuren! Ik heb net mijn DA-model naar mijn docenten en medecursisten gemaild. Dus hoogste tijd om het ook maar eens hier te showen
Deze les is voor kinderen van een jaar of zes. Als inleiding voor de les heb ik een verhaaltje gemaakt. 't Wordt wel een lang blogje zo hoor. Pak er even een kopje thee bij, zou ik zeggen.


Rupsje Regenboog

Er was eens een klein rupsje. Hij had een mooi bruin velletje en twee prachtige voelsprieten op zijn kopje. Rupsje ging elke dag naar school. In zijn klas zaten allemaal verschillende insecten. Het was een hele gezellige klas.

Op een dag waren ze lekker aan het spelen op het schoolplein. Opeens kwam Wesp, een hele gemene jongen uit de hoogste klas, naar Rupsje toe. ‘Wat ben jij lelijk’ zei Wesp. ‘Moet je eens kijken wat een saai bruin vel jij hebt. Jij bent maar stom.’ Rupsje keek naar Wesp. Die had een geel-zwart gestreept lijf. Vervolgens keek Rupsje naar zijn eigen vel. Ja, die was maar gewoon bruin. Rupsje werd heel verdrietig en liep weg van het schoolplein. Hij keek eigenlijk niet waar hij naartoe liep, zo verdrietig was hij. Hij liep maar door en door. Hij had niet eens in de gaten dat het een beetje regende. Opeens merkte hij dat hij niet meer over de stenen van de straat liep, maar dat er gras onder zijn voeten lag. Toen hij opkeek, zag hij dat hij aan de rand van het dorp stond. Ineens brak de zon door. Wat raar, hij voelde druppels regen op zijn vel en toch scheen ook de zon. Hij keek naar het weiland voor hem en naar de lucht. En toen opeens zag hij in de lucht een prachtige regenboog. Wat een mooie kleuren! Hij staarde ernaar met open mond en was meteen helemaal vergeten dat hij verdrietig was.

Rupsje bleef maar kijken naar die prachtige regenboog. Ineens herinnerde hij zich dat Opa Rups eens had verteld dat er aan het einde van de regenboog een pot met goud staat. Dat wilde Rupsje wel eens zien. Dus liep hij het weiland in, zo snel als zijn pootjes hem konden dragen. Het was best een stuk lopen, maar toen hij aankwam bij het einde van de regenboog, zag hij inderdaad een grote pot staan. Of eigenlijk was het meer een groot blik. Het leek wel een verfblik. Rupsje liep naar het blik om erin te kijken. Het blik was veel hoger dan Rupsje zelf. Hij klom tegen de rand van het blik omhoog. Boven aangekomen keek hij in het blik. En wat hij daar zag….. Er zat helemaal geen goud in het blik. Hij zag alle mooie kleuren die hij ook in de regenboog had gezien. Het was geen verf, het was een soort gekleurd licht. Hij klom verder omhoog om nog beter te kunnen kijken. Hij boog zich diep over de rand. Oh, wat een prachtige kleuren, blauw, paars, rood, oranje, geel… en kijk daar, prachtig groen en daar… Nog verder boog hij over de rand en toen…. Viel hij ineens over de rand. Hij viel niet hard, maar dwarrelde als een herfstblad naar beneden. Om hem heen al die mooie kleuren, hij bleef er maar naar kijken. Zachtjes lande hij op de bodem van het blik.

Nadat hij nog een tijdje naar al die mooie kleuren om hem heen had gekeken, schrok hij ineens op. Ojee, hij moest maar eens gauw naar huis gaan anders zou zijn moeder ongerust worden. Snel kroop hij langs de wand van het blik omhoog en aan de andere kant weer naar beneden. Hij rende door het weiland terug naar het dorp, de straat door en snel naar huis. Toen hij binnenkwam, stond zijn moeder al eten te koken. Ze keek op toen hij de keuken binnenkwam en keek hem verbaasd aan. ‘Wat heb jij nu gedaan?’ vroeg ze. Rupsje snapte er niks van. ‘Wat is er met je velletje gebeurd?’ vroeg moeder. Toen keek Rupsje naar zijn vel en wat zag hij? Hij was niet meer bruin, maar had alle kleuren van de regenboog. Oh, wat was zijn velletje nu mooi! Rupsje werd er helemaal blij van. Nu kon Wesp hem niet meer pesten met zijn bruine vel. 



Na dit verhaaltje kunnen de kinderen aan de slag met eierdozen, verf (rood, geel en blauw, de andere kleuren kunnen ze zelf mengen), chenilledraad, houten kralen en wiebeloogjes. Wat ze dan gaan maken? Rupsje Regenboog natuurlijk
Die cursus is een heerlijk excuus om zelf weer eens als kind aan de slag te gaan, haha.

Fijn weekend allemaal en veel handwerkplezier.




12 opmerkingen:

zenuwpees zei

De rups is heel mooi een goei idee om met de kleinkinderen te doen Groetjes Marie-Claire

Unknown zei

Wat heerlijk zeg, dit vinden kinderen gewoon helemaal het einde (en jij ook)
geniet ervan hoor, heerlijk die vrolijke lente kleuren.
Lieve groet Hester

Angélique zei

Wat een schatje, dat blije rupsje met al zijn mooie kleurtjes! Leuk verhaaltje heb je er bij geschreven!

Lisa zei

Zo kan je je nog eens als kind uitleven! Heerlijk! Leuke kleuren voor kinderen, dit spreekt ze echt aan..
Groetjes, Lisa

Anoniem zei

owwww ♥♥♥ je rupsje is so sweet zeg

heerlijk meis

lieve groet jenneke

Unknown zei

nou Paula, soms is het heerlijk om als een kind aan de slag te gaan ! niet te moeilijk en gezellig !!
leuk !

fijn weekeinde, liefs, Ellen

Marloeskreatief zei

Heerlijk om je steeds weer kind te voelen niks mis mee ,leuk gedaan hoor gr marloeskreatief

Het lieve leven... zei

precies..dat is het! dat gevoel heb ik met mandalakleuren ook..ik mag gewoon weer lekker kleuren!!! ;) Wat een mooi en lief verhaal heb je geschreven en dan zo met het rupsje erbij..helemaal leuk!! Liefs Petra

Hobbyrita zei

Zo leuk Paula om weer even kind te mogen zijn en al die dingen te kunnen verzinnen, een verhaaltje over een rups en dan de rups zelf ook nog maken, heerlijk! En jij kan het natuurlijk weer zoals de beste, zoals gewoonlijk, je hebt er gewoon talent voor!
Groetjes, rita.

Annet zei

Wat een leuk verhaaltje! En dan dat rupsje, heel erg leuk. groetjes, Annet

Minke zei

Mooi verhaal en een heel leuk werkstuk om na het voorlezen te maken. Dank je nog voor jou compliment op mijn blog. Ik vind jou (hand)werk ook prachtig. Je mag mij, als je docenten het goed vinde wel een emailadres mailen. Ik wordt helemaal enthousiast van de berichtjes die je over de opleiding schrijft. Groetjes Minke

marion zei

ik ben er stil van